Selecteer een pagina

Niets is wat het lijkt

Ondernemen in het ziekenhuis

 

Ik mag me sinds 1997 ondernemer noemen. Op papier tenminste, omdat ik sta ingeschreven bij de Kamer van Koophandel en ik een btw-nummer heb. Verder mag het geen naam hebben want ik ben helaas nog altijd afhankelijk van een uitkering.

Toch heeft het ondernemerschap mij altijd wel geboeid. Hoe gek het ook klinkt, maar de basis voor het feit dat ik ondernemer ben is denk ik gelegd in het ziekenhuis. Dat zeg ik met een kwinkslag want in feite was het een situatie die zich voordeed waaruit wel af te leiden viel dat ik handig was in het gebruiken van mijn USP (unique selling point). Ik had al op jonge leeftijd door dat ik mijn fysieke beperking handig kon gebruiken – of eigenlijk een beetje misbruiken – doordat een jong kind met een fysieke beperking best een grote aaibaarheidsfactor heeft. Tenminste, als het verder ook een lief en leuk kind is, en dat was ik natuurlijk 🙂

 

Cassetterecorder

Ik was als kind al dol op muziek, die ik vooral beluisterde in de woonkamer, of in de keuken als mijn broer zijn cassetterecorder van zijn slaapkamer haalde en naar de keuken bracht zodat ik ook van de muziek kon genieten.

Hoe leuk ook, uiteindelijk droomde ik er toch van om zelf muziek op te kunnen nemen van de radio zodat ik die op elk gewenst moment opnieuw kon beluisteren. Mijn grootste wens was daarom een radio cassetterecorder. Dit was een apparaat dat we tegenwoordig bijna niet meer kennen; een radio en een cassettespeler in één apparaat. Je kon er zonder dat je van allerlei kabels moest aansluiten muziek mee opnemen van de radio. Ik was in die tijd namelijk nog niet zo handig met knoppen en techniek in het algemeen als nu. Maar ja, het apparaat dat ik had uitgezocht had een prijskaartje van 180 gulden. Dat was in die tijd – halverwege jaren 70 van de vorige eeuw – een smak geld, zeker als je dat als tiener van je zakgeld moest betalen.

 

Een opname in het ziekenhuis in datzelfde jaar bracht een deel van de oplossing. Zoals ik in een vorig bericht al heb verteld, ging ik na de operatie de afdeling verkennen en knoopte ik gesprekken aan met mede-patiënten. Dat was een leuk tijdverdrijf en nog gezellig ook. Maar ook handig, want ik bracht het gesprek dan vaak op mijn grote hobby: muziek luisteren. Daarbij liet ik niet na te vertellen dat ik tot nu toe vooral de muziek luisterde die in de woonkamer werd gedraaid, omdat ik zelf nog geen apparatuur had om mijn eigen muziek voorkeur in mijn slaapkamer te laten klinken maar daar wel voor spaarde.

Toen weken later de dag daar was dat ik het ziekenhuis mocht verlaten, ging ik nog even alle kamers langs om afscheid te nemen van alle mensen waar ik de afgelopen weken zo gezellig mee had gekletst. Wat ik niet had verwacht maar heel stiekem een beetje had gehoopt gebeurde: ik kreeg van iedereen wat geld in de handen gestopt. Ze waren mijn enthousiaste gekwebbel over muziek en de daaraan gekoppelde wens niet vergeten!

 

Storytelling

Zonder dat ik het wist was ik toen al bezig met storytelling, een principe dat tegenwoordig veel gebruikt wordt in de corporate wereld. Zo zie je maar, het is niet altijd nodig om theoretische kennis te hebben. Soms doe je iets goed zonder te beseffen waar je eigenlijk mee bezig bent. Hoewel, in deze situatie was ik natuurlijk niet helemaal goed bezig 🙂 Ik zou er tegenwoordig niet meer mee weg zijn gekomen denk ik.
Overigens heb ik wel de radio cassetterecorder kunnen kopen. De ‘buit’ uit het ziekenhuis was niet voldoende maar mijn ouders hebben het resterende bedrag dat ik nodig had voor mij betaald.

 

Het eerste nummer

Het eerste nummer dat ik op een cassette vastlegde was Rhinestone Cowboy van Glen Campbell. Helaas voor mijn huisgenoten was dit gedurende een aantal weken ook het enige nummer dat op die cassette stond, dus iedereen werd er op het laatst knettergek van. Ik was in die tijd behoorlijk kieskeurig qua muziek, vandaar dat het wel even duurde voordat ik uit een uitgebreidere collectie kon kiezen.

Tegenwoordig is mijn muzieksmaak veel ruimer. Ik vind bijna alles leuk, behalve het Nederlandse levenslied, rap en hip hop. Verder kan ik genieten van klassiek, mooie rustige ballads, maar ook snoeiharde symfonische metal vind je terug in mijn cd collectie.